Մենք գնացինք Անբան Հուռի թատրոնը նայելու։ Ինձ դուր եկավ Անբան Հուռին, որովետև այնտեղ ամեն ինչ նույնը չէր։ Այնտեղ օրինակ, որ ոսկին գտնելուց առաջ նա ընկավ ջուրը նոր ոսկին գտավ, դրա համար էլ ամեն ինչ հետաքրքիր էր։ Ինձ դերասաններից ամենաշատը դուր եկավ հարևանները, որովետև նրանք անընդհատ երգում էին, ուրախացնում էին, պարում էին։ Մեկ էլ այնտեղ կային հավեր։ Նրանք էլ ինձ դուր եկավ, որովետև ծիծաղալու ձեներ էին հանում։ Մի անգամ Անբան Հուռին ասաց․
– Ով ձու չածի, նրան կմորթեմ, սաղ հավեը ածեցին, իսկ մեկը սովորական ձու չածեց այլ ածեց կինդեռ ձու։